Sana haksızlık ettiğimi düşünüyorum bazen, bazen yeterince iyi bir anne olamadığımı...
Her anne yaşar biliyorum, ama ben çalışan bir anne olmanın hem fazlalığını hem eksikliğini yine uçlarda yaşıyorum...
30 oldum kızım , ama 15'imde gibi uçlarda yaşamaya devam ediyorum duygularımı.
Son 1 yıldır, biraz yorgunluktan, biraz kendi üşengeçliğimden , biraz da kaldırabileceğimden fazla yük taşımaktan omuzlarımda ; seni emanet ettiğim için başkalarına iş dışındayken de...
Gamlı baykuşum ya, gamımı dağıttım çevreme yer yer... Tahammülsüzlük en kötü özelliğim, biliyorum bunu, sana da tahammülsüz olduğum dönemler oldu...
Şimdi yeni bir dönemin başlangıcındayken telafi etmeye çalışıyorum eksiklerimi... Bir bir kendi yüzüme vurarak , belki de cezalandırıyorum kendimi.
Ama en büyük korkum senden çalmak, hep seni seven, senin sevdiklerine ve gözüm arkada kalmayacak şekilde seni emanet etsem de hep bir yanımı sende bıraktım ... Ve hep korktum; sen de bir yanını ben de bırakıyorsun, tam olamıyoruz diye...
Sana verebileceğim en büyük tavsiye; Gamlı baykuş olup , "Akıl planlar kader güler " sözünün doğruluğuna inat gitme... Hep pozitif, hep pozitif ol... Güzel mesajlar gönder çevrene ki, güzellikler sana gelsin... Gül, şimdi olduğun gibi, hep gül... Hayatı bir oyunmuşcasına oyna, bir yarışmışcasına koşturma...
Kimin ne dediğinin önemi olmasın, sadece iç sesinin sesini dinle... Bu lafa inat , biliyorum başta ben, çok ses duyacaksın... Duy hepsini, tıkama kulaklarını... Hepsini süz önce kalbinde, sonra beyninde, tart sonra... Ama unutma gönlün razı olmazsa, beynin kararı verse de tatmin olmazsın... Mutluluk da iç tatminle geliyor hayatına, yaşadım da biliyorum kızım...
Hayat bebekken bile bir mücadele, büyükdükçe mücadele büyüse de , bunu bir oyunmuşcasına karşıla, oynarken yanına sevdiklerini de al... Ben zaten orada olacağım.
Seni seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder