21 Temmuz 2010 Çarşamba

Büyüdün be mucize...


Hergün ayrı macera…

Ara verdiğimiz bu dönemde çok değişiklikler oldu bizim “ abla” da , “büyük hanım” da, “ Ayşe ve Efe’nin annesi” nde…
Bunların hepsi bizim Naz, kendisine böyle hitap edilmesinden hoşlanıyor.
Bakıcısı Ayşe’nin anneannesi, ben Efe’nin anneannesi.
Ayşe sürekli Naz’a eşlik ediyor, Efe ise sürekli banyo yapıyor…
Bu aralar aramıza Tonton Ayı da katıldı… Evde sürekli tiyatro durumu var anlayacağınız, yönetmen ve suflör koltuğunda Naz …
Hayalgücüne inanamıyorum bazen…
Geçen gün almış beni karşısına ciddi ciddi “ Tonton Ayı bugün ormanda yanıma hiç gelmedi, çam ağaçlarının arkasında Koca Kurt’la elma topladı” diye heyecanlı heyecanlı anlattı.

Büyüme olayına takılmış kafası, uykularında bile rahat vermiyor, bazen sayıklıyor “ ben büyüdüm” diye ya da dünkü gibi arabada uyuyakaldığı için pijamasını değiştirmemize bile izin vermiyor. Kafayı gözü sağ sola vura vura “ bana bebek muamelesi yapma” diye diye pijamasını kendi giyiyor…

Geçen gün banyoda bakıcısına bizi şikayet ediyordu ; “Anne-baba bana bebek muamelesi yapıyor” diyerek. Babası yanına gidip “ kim ne yapıyor kızım? “ deyince “ Annem bana bebek muamelesi yapıyor”” diye yanıt verdi… Ben gittim” neler oluyor” diye, gülümseyerek koştu yanıma “ Sana krem sürelim mi” dedi!!! Bu yaşta bu yönetme becerisine şapka çıkardık J

Naz Mayıs’ta İğneada gezimizden beri geceleri de bezi bıraktı.. Şimdilik iyi gidiyor. Bakıcısının da bu konudaki hassasiyeti hayatımızı çok kolaylaştırdı. Kazalar arada bir oluyor ama şimdilik geri dönüş gerektiren bir durum yok , bakalım.

Bu yaz sürekli havuzdayız, yağmurlu güneşli, sabah akşam fark etmez haftada 4 gün yüzmeye gidiyoruz ve Naz 3 haftadan beri kolluklarıyla yüzebiliyor… Suya bayılıyor oldum olası ama artık haftasonu, hatta bazen hafta içi akşam da yüzme rutinleri bizi direk yüzme konusunda körükledi… Kendini suya sırtüstü bırakıyor yatıp dinleniyor ve hatta büyük bir azimle gözüne kestirdiği mesafeleri kendi çabasıyla aşıyor… Sonra da saçını kuruturken duş sonrası kucağımda uyuya kalıyor ...


Yazamıyorum gün gün o oldu, bu oldu... Hem fırsat olmuyor hem Naz büyürken ben de değiştim... Bu yaşına dek, hareketlerine , dediklerine takılırken artık karakterindeki değişikliklere takılır oldum . Şaşkınlığa düşürüyor sözleri, şaşırtıyor , düşündürüyor.
Geçen gece uyuturken " kapat gözlerini, iyi şeyler düşün, ne görüyorsun" dediğimde, " Seni görüyorum anne" dediğindeki gibi...
3 yıl dolmak üzere, ve ben inanmıyorum büyüyen mucizemize... Doluyorum doluyorum... Kendime dert ettiğim, sıkıntı yaptığım herşey küçülüyor gözümde...
Sadece iyi ki varsın diyebiliyorum....