Özlem...

Pazartesi daha stresliydi o kadar rahatlamadan sonra haftasonu... Üstüme üstüme geldi şehir... Tekstilci olmak şehrin stresi üstüne cila oluyor bazen, double hatta triple oluyor zaman zaman ...
Neyse ki Perşembe bir mola vardı...
Ben molaların tadına varmakta yeteneksizim bu aralar, ama yine de br ömre bedel minik cadıyla olmak...

Haftasonundan notlara gelince;
Ozlem'in annesini kaybettik, Cuma zordu...
Ankara'dan akrabalar, dostlar geldi... Bol bol yenildi , içildi, muhabbet edildi.
En küçüğü Naz olmak en büyüü yedi yaşınd aolan 4 minik cadıyla sahile attık kendimizi, hepsiyle ayır mücadele verip anneler haşat olduktan sonra kısa bir Sultanahmet turu atlıp Hamdi ve Karaköy Güllüoğlu yapıldı. Mideler doldu ama vücutlarda enerji kalmadı.
Elif hastalandı, boğazlar bir dünya şişti
Bıgün sevgili yine uzaklara gitti.
Anne-kız başbaşa kalındı.
Kalbe özlem doldu şimdiden, hadi hayırlısı...