Bu haftasonu biz...

Bu Cumartesi oyun grubumuzu Liliput Cafe'de gerçekleştirdik... Sloganları gibi oldu, miniklere ğelence , annelere dinlence...
Naz Sabahın 6'sından beri ayakta olmasına rağmen tüm endişelerimi boşa çıkarıp beni utandırdı. Sinem ve Mert'le beraber gittik, yolda birbirlerine çubuk kraker ikram eden Naz ve MErt çok uyumluydu...
Neslihan- Doruk ve Devrim-Rüzgar çoktan varmışlardı. Naz hiç yadırgamadan arkadaşlarına katıldı, oyun ablalrını da sevdi ki nadiren yanıma geldi...
Top havuzunda beraber vakit geçirdiler, oyun evini de sevdiler. Beylerin ütü için kavga etmesi görülmeye değerdi, keşke büyüdüklerinde de böyle olsalar, değil mi hanımlar :) Naz tamir takımını sevdi... Tabi ki fırsattan istifade anneler olarak biz de iki laf etmeye fırsat bulduk. Bozcaada planları, hayalleri bile kurduk, kimbilir belki beceririz :)
Oyun evine girerken Mert ve Naz'ın elele tutuşması, Mert'in Naz'a " sen de gel" gibisinden arkasından destekleyerek beraber yürümeleri çok hoşumuza gitti. Sürekli görüşmelerinin meyvelerini topluyoruz...
Dönüşte yine Sinem ve Mert 'le döndük. Naz elinde krakeri 3. dakika uyuyakaldı , bu kadar dayanmasına bile şaşırdım doğrusu...
Pazar günü evden çıkamadık, ama bol bol lego oynadık , kitaplarımızı ve Meraklı Minik dergimizi okuduk...

Kızımın burun akıntısı hala devam ediyor. Uyurken nefes almakta zorlanıyor, bir kaç gündür saçlarını yıkamıyoruz bu yüzden, benim gibi sinüzite meyilli çünkü...
Bu sabah 5,30'da güne başladı. Az önce sızmış... Bu sabah beraber kahvaltı ettik. 2 gündür zevkle pancake yiyor, tarifini vermeliyim bir ara. Sade yiyor ama olsun, farklı bir tat sonuçta...
Ben hazırlanırken odasında oyun oynuyorlardı, yanına gittim vedalaşmaya, bu aralar tahammülü yok , eskiden " bay bay" yapardı... Baktı ki gitmek üzereyim oturdu kucağıma inmiyor, ses yok, görüntü var. İndiriyorum, hop pop annenin kucağında yine... Neyse artık kısaca vedalaşıp çıktım , kaçmamaya çalışıyorum yanından ... Zaten çıktıktan 5 dakika sonra aradığımda hep " oyun oynuyor " cevabını alıyorum şükür ...
Bu arada son 2-3 haftadır pozitif gelişme, Maya ile beraber odasında oynamaya alışmış olması. Odasına götürüyor bizi oynamak için ve kapıyı kapatıyor minik yaratık'ım... Buna en çok babası mutlu, hayali gerçek oldu... Şimdi odasını biraz daha rahatlatmaya çalışacağız düzen açısından, bakalım...